اقتصاد کلان

آیا زمان تحویل گرفتن آلترناتیوهای اقتصاد نفتی فرا نرسیده است؟

به گزارش پایگاه خبری آرمان اقتصادی، هادی معیری نژاد در خبرآنلاین نوشت :  بارها شنیده ایم که افراد مختلف از مردم عادی گرفته تا نخبگان عرصه های مختلف آرزو کرده اند که کاش مملکت ما نفت نداشت.

آنها بر اساس دیدگاه و سطح معلومات خود دلایلی را عنوان می کنند. اما در تمام این اظهار نظرها یک حقیقت نهفته است و آن این نکته است که کشور ما از بدو کشف نفت ، همواره از سازو کارهای مرتبط با اقتصاد نفتی ضربه خورده است.

آیا زمان تحویل گرفتن آلترناتیوهای اقتصاد نفتی فرا نرسیده است؟پول نفت در یک اقتصاد غیر مولد علاوه بر ضربه پذیر کردن کشور در مقابل تحرکات بین المللی مثل سقوط قیمت نفت و یا تحریم های اقتصادی در داخل نیز باعث فربه شدن بخش خدمات ، دلالی و سو گیری به سمت اقتصاد ناسالم شده است. این حقیقتی است که کارشناسان اقتصادی برآن صحه گذاشته اند.

همچنین بخوانید

اما در کنار این مشکلی که نفت برای کشور ما ایجاد کرده است باید عنوان کرد که این ثروت خدادادی به تنهایی نمی توانسته به تهدید تبدیل شود بلکه عدم مدیریت درست و درک بلند مدت از واقعیات اقتصادی جهان است که این فرصت را به تهدید تبدیل کرده است.

عدم هدایت پول نفت به سمت تولید و عدم شناخت مزیتهای تولیدی کشور باعث شده است که این ثروت خداداد در بخشهای خدماتی متعددو بی حاصل ، نظام بروکراتیک اعطای تسهیلات  و صنایع هزینه بر و پر ضرر دولتی و شبه دولتی  مثل اتومبیل سازی هدر رفته و در عمل به ضد خود بدل شده و با افزایش نقدینگی حاصل از اقتصاد غیر تولیدی باعث پدیدهای عجیب اقتصادی مانند تورم رکودی شود.

عدم درک توانایی های اقتصادی استانی از طرف دیگر باعث تمرکز گرائی ثروت و پدیده بزرگ سری در شهری مانند تهران و برخی دیگر از شهرهای بزرگ شده که مشکلات و تبعات اجتماعی و اقتصادی خاص خود را دارد.

در حقیقت باید عنوان کرد که اکثر استانهای ما چه در زمینه کشاورزی و صنایع تبدیلی و غذایی و همچنین صنعت گردشگری دارای چنان توانی هستند که در بدترین شرایط اقتصادی بین المللی می توانند ایران را از هر طوفان اقتصادی سر بلند بیرون آورند.

همواره یکی از نقاط افتخار آمیز بودجه هر دولتی در بعد از انقلاب کم کردن درصد اتکا به بودجه نفتی و افزایش در صد مالیات عنوان شده است . اما در اقتصادی که بخش خصوصی و تولیدی آن بسیار ضعیف و بی جان است مالیات تا چه اندازه می تواند در برابر پول بی دردسر نفت برای دولتها جذاب باشد؟  و در نهایت این ارزش افزوده حاصل از پول نفت است که در قالب مالیات در اقتصاد ملی به چرخش در می آید و اصطلاحا از این جیب به آن جیب می شود.

با یک نگاه کلان نگر به شرایط امروز کشور و تهدیداتی که حیات اقتصادی همه ما را تهدید می کند به نظر می رسد وقت آن رسیده با اقداماتی سنجیده و استراتژیک، جهت سرمایه گذاری های داخلی و ذخایر ارزی را به سمت صنعت  سود آور گردشگری و کشاورزی مکانیزه با آخرین روشهای آبیاری و استفاده بهینه از خاک کشاند و با تمرکز بر روی صنایع غذایی و صنایع تبدیلی و بسته بندی ، ضمن یافتن بازار بزرگ برای این محصولات از گشتن در دایره باطل صنایع ورشکسته و با امتیاز برپا مانده مثل اتومبیل سازی سر باز زد و ضمن تقویت ارکان اقتصاد ملی و تولید ملی ، این ثروت خدادادی را به سرمایه ای بلند مدت تبدیل کرد که به جای تهدید، باعث ثبات و اعتلای حیات توام با رفاه برای ایرانیان شود.

احتمالا بسیاری از ما در یخچالهای فروشگاههای بزرگ، بسته بندی های ماهی های سالمون نروژی را دیده ایم . نروژ کشوری نفتیست که مرغوبترین نفت و غنی ترین صندوق ذخیره ارزی را دارد به نحوی که اگر همه آنها کار نکرده و از پول نفت تغذیه کنند تا سالهای سال با اقتصاد رفاه دوام می آورند اما آنها مانند برخی دیگر از کشورهای نفتی مثل ما همه تخم مرغهای خود را در سبد نفت نچیده و بعد از نفت  یکی از بزرگترین صادر کنندگان صنایع آبزی پروری و دریایی هستند.

کشوری که مزیت های اقتصاد غیر نفتی خود را شناخته و بر اساس آن تا قفسه سوپر مارکت دور افتاده ترین  کشورهای جهان نفوذ کرده است و این غیر از گردشگری و دیگر صنایع است که به عنوان آلترناتیو اقتصاد نفتی همیشه زیر سر دارند.

سال ۱۳۹۵ هیاتی از کشور نروژ برای بازدید و سرمایه گذاری در صنایع شیلات به ایران آمدند و حتی چندین قرار داد آبزی پروری هم امضا شد اما فارغ از به نتیجه رسیدن این قراردادها،این الگو  و الگوهایی مانند آن می تواند در کشور ما و اقتصادی که به نفت و تبعات آن وابسته است کارساز باشد و درصد ضربه پذیر بودن اقتصاد ملی را به شدت کاهش دهد.

 

همچنین بخوانید

دکمه بازگشت به بالا