اقتصاد کلان

اف ای تی اف، گره گشا یا گره ساز؛ منزوی کردن یا منزوی شدن

با نزدیک شدن به موعد نهایی بررسی کارویژه گروه مالی موسوم به اف ای تی اف جهت پیوستن ایران به لوایح چهارگانه، نگاهها در ایران بار دیگر به نهاد مجمع تشخیص مصلحت نظام دوخته شده است. جایی که هنوز تکلیف دو تا از مهم‌ترین این لایحه‌ها، کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی(پالرمو) و کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم(CFT) مشخص نشده است.

اف ای تی اف، گره گشا یا گره ساز؛ منزوی کردن یا منزوی شدن

به گزارش پایگاه خبری آرمان اقتصادی، به همین دلیل همین چشم موافقان و مخالفان این لوایح اکنون به مجمع تشخیص مصلحت نظام است تا پس از ماهها مجادله و چانه‌زنی‌های متعدد سیاسی، تکلیف نهایی را مشخص کنند. آنچه که حساسیتها را نسبت به پذیرش نهایی این لوایح در کشور بیشتر کرده، به این امر مربوط می شود که کشور در شرایط کنونی تحت شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین تحریم‌ها از سوی آمریکاست و این کشور کمر همت بسته تا هرگونه ارتباط مالی و پولی ایران را با دنیای خارج از خودش به کل محدود سازد.

همچنین بخوانید

برای همین ضرورت پیوستن به این نهاد در یک چنین شرایط سیاسی و بین المللی برای عبور از بن بست تحریمی ترامپ ضروری به نظر می‌رسد. از منظری این قاعده و هنجار در حقوق تجارت بین‌الملل مورد پذیرش قرار گرفته که کشورها برای حضور در این شبکه اقتصاد جهانی بایستی یک سری قواعد و مقررات را رعایت کنند. از جمله این قواعد بحث پولشویی است.

ماهیت تهدیدات در دنیای امروز تفاوت ماهوی با عصر قدیم پیدا کرده است. امروزه در مباحث کلان امنیتی صحبت‌ها بیشتر به امنیت اقتصاد و تجارت تمرکز یافته است. برای همین دولت‌ها به این جمع بندی رسیده اند که ثبات جهانی در گرو ثبات و رفاه اقتصاد جهانی است و مهم‌تر از آن اقتصاد جهانی نیازمند شفافیت مالی است.

شفافیت، پیش شرط رفاه، آرامش و امنیت اقتصادی است و دولتی از اقتصاد شفاف بهره می برد به مراتب در رسیدن به شکوفایی اقتصادی موفق تر از دولتی عمل خواهد کرد که سازوکار مالی مشخصی ندارد. به عبارتی بایستی مبداء و منشاء پول و سرمایه ها مشخص باشد.

اتفاقات تروریستی بعد از هزاره جدید میلادی این مساله را اثبات کرد که تروریست ها با دریافت پول و ثروت های کلان شبکه تروریستی اش را در کل پهنه جعرافیایی جهان گسترش داده و از این طریق به نا امنی و بی ثباتی دست می زنند. اینجاست که نهادی به نام اف ای تی اف در کنار برج معروف ایفل معنا و مفهوم یافته است.

این نهاد مالی مسئول تراکنش های مشکوک و نامعلوم است و با تعیین مکانیسم های دقیق دولت ها را در رصد و شناسایی منشا پول های کثیف یاری می رساند. بی دلیل نیست که بسیاری از کشورها در دنیا با کمترین حساسیت به این سازوکار مالی پیوسته اند. اما انگار داستان در کشورمان متفاوت و بعد از گذشت تقریبا دو دهه از زمان مطرح شدن رسمی پیوستن ایران به اف ای تی اف، هنوز مشاجرات لفظی و بحث‌های فلسفی در رابطه با اینکه ایا ضرورتی به این سازوکار است و یا نیست؛ تداوم دارد؟ هنوز روی این محور بحث می‌شود که اف ای تی اف دست به تخلیه اطلاعاتی از کشورهای عضو می‌زند.

این بحث ها در حالی مطرح می شود که اف ای تی اف یه سازوکار کاملا مشخص با وسعتی جهانی است. این نهاد دغدغه ثبات اقتصاد و تجارت جهانی را دارد و این پیش فرض را دارد که شفافیت رفاه و آرامش برای بشریت می آورد.

از سوی دیگر مطابق قانون کشوری که در لیست سیاه این سازوکار مالی قرار گرفته باشد، کشور هدف قادر به انجام مبادلات مالی و بانکی با سایر کشورها نخواهد بود. در این بخش باید نهایت دقت به خرج داده شود و اینکه منظور فقط آمریکا نیست. اف ای تی اف به کشورهای لیست سیاه امکان مبادله به سایر قدرت‌ های حتی متوسط را نیز نمی‌دهد. اهمیت این امر زمانی است که امروز اروپایی ها با پیش قدمی نهاد مالی اینستکس را بنیان نهاده اند و مشتاق حمایت اقتصادی از ایران در برابر بسته های تحریمی آمریکا هستند. عقل سلیم ایجاب می کند که در شرایطی که آمریکا تمام تلاش و انرژی اش را به این امر معطوف کرده که ایران را به هر شکل ممکن مهار و ایزوله سازد؛ ما به سمت عادی سازی روابط با سایر قدرت های بزرگ جهانی حرکت کنیم.

در این راستا نه تنها باید نسبت به پیوستن به اف ای تی اف تعلل به خرج ندهیم بلکه با تصویب سریع آن، حقانیت و آمادگی بالای خودمان جهت حضور و تعامل با شبکه اقتصاد جهانی نشان دهیم. جای تعجب در اینجاست که مخالفان امروز اف ای تی اف هیچ استدلال قانع کننده مبنی بر عدم پیوستن به اف ای تی اف ندارند و فقط با حرف‌ها و ادعای کلی، بر هزینه های کشور می افزایند. باید از مخالفان پرسید که چه جواب قانع کننده ای برای فرارهای میلیاردی از کشور دارند و ریشه این امر در کجاست و مهم تر از آن برای مقابله با ابراختلاس های بزرگ در کشور چه راهکار و مکانیسمی را پیشنهاد می کنند. واقعیت این است که هیچ استدلال متقنی از سوی مخالفان وجود ندارد و چه بسا مخالفان منافع و سودشان را در انزوای کشور می بینند. 

۲۲۳۲۲۴

خبرآنلاین

همچنین بخوانید

دکمه بازگشت به بالا