علی سرزعیم؛ اقتصاددان در گفتوگو با خبرنگار ایبنا درباره چرایی و ضرورت تعیین تکلیف بانک آینده اظهار کرد: اقدام بانک مرکزی برای تعیین تکلیف بانک آینده با هدف جلوگیری از بحران بانکی ضروری بود و در صورت تحقق سریعتر، میتوانست تبعات تورمی برای جامعه را کمتر کند؛ چراکه بانک آینده موجب شد فشار تورمی به اقتصاد تحمیل شود و هزینههای اصلاح نظام بانکی افزایش یابد.
وی ادامه داد: اگر داراییهای بانک سابق آینده به فروش برسند و منابع حاصل شده صرف بازپرداخت بدهیها شود، فرآیند فیصله این بانک میتواند اثر ضدتورمی خوبی داشته باشد.
سرزعیم تصریح کرد: در شرایطی که هنوز بخش عمدهای از داراییها به فروش نرفته و عملیات انتقال در حد اسناد و پرسنل باقی مانده است، نمیتوان انتظار داشت اثر اقتصادی محسوسی در کوتاهمدت مشاهده شود؛ بلکه باید صبر کرد تا فرآیند واگذاری اموال و تعیین تکلیف بدهیها کامل شود تا بتوان درباره آثار واقعی آن بر نقدینگی و تورم اظهارنظر دقیقتری داشت.
این استاد دانشگاه گفت: تعیین تکلیف بانک آینده در عین حال که تصمیم بزرگ و مهمی است، پیچیدگی خاص خود را هم دارد که موفقیت آن نیازمند همکاری مستمر میان بانک مرکزی، هیاتگزیر، دستگاه قضایی و سرمایهگذاران است.
ضرورت ارزشگذاری دقیق داراییها و تعیین وضعیت واقعی بدهیها
وی با اشاره به الزامات و نکات مهم در مسیر تعیین تکلیف بانک آینده اظهار کرد: ارزش داراییهای بانک آینده در حال حاضر کمتر از بدهیهای آن است و در چنین شرایطی اگر اقداماتی مانند ارزیابی مجدد، فروش داراییها یا وصول انجام نشود، ناترازی همچنان پابرجا میماند و زیان انباشته افزایش پیدا میکند.
سرزعیم ادامه داد: اولین گام بانک مرکزی در مسیر ساماندهی بانک آینده ارزشگذاری دقیق داراییها و تعیین وضعیت واقعی بدهیهاست تا بتوان تصمیمات اجرایی را بر مبنای دادههای دقیق و کارشناسی اتخاذ کرد.
این اقتصاددان در اشاره به میزان حجم داراییهای بانک آینده اظهار کرد: بانک آینده مجموعهای بزرگ با داراییهای سنگین است با این حال بسیاری از این داراییها نقدشونده نیستند یا برای فروش سریع مشتری مناسب پیدا نمیشود. برخی املاک بزرگ از جمله مجموعه ایرانمال یا پروژههای مشابه به دلیل وسعت بسیار بالا و ارزش قابلتوجه خریدار محدود دارند و نمیتوان انتظار داشت در کوتاهمدت به فروش برسند.
سرزعیم در رابطه با چالشهای مسیر تعیین و تکلیف بانک آینده گفت: داراییهایی که در ظاهر ارزش بالایی دارند، اما در عمل بهسختی قابل نقد شوندگی دارند، یکی از چالشهای اصلی در فرآیند تعیین تکلیف بانک آینده است. در نتیجه فروش تدریجی و تقسیم داراییهای بزرگ به بخشهای کوچکتر برای فروش به شرکتها یا سرمایهگذاران خرد میتواند راهکار مؤثرتری باشد. در واقع بهتر است مجموعههایی مانند ایرانمال یا سایر داراییهای مشابه بهصورت مرحلهای واگذار شوند تا نقدینگی لازم برای پرداخت بدهیها تامین شود.
