بازار بیروح مسکن تهران + آمار
به گزارش پایگاه خبری توسعه اقتصادی، با اینکه قیمت مسکن شهر تهران در زمستان ۱۳۹۴ نسبت به فصل قبل ۲.۳ درصد بالاتر رفت اما نسبت به فصل مشابه سال قبل از آن ۶ دهم درصد ارزانتر شد.
به گزارش پایگاه خبری توسعه اقتصادی، نوسانات مقاطع کوتاه مدت درخصوص قیمت مسکن شهر تهران، پیشبینی از وضعیت آیندهی بازار آن را مقداری دشوار کرده است. با اینکه آمارهای بلندمدت سیر کاهشی قیمت را نشان میدهد، دادههای کوتاه مدت نشان از افزایش ناچیز قیمت دارد که البته آمارهای کوتاه مدت فصلی میتواند شاخص بهتری برای ارزیابی ورود یا عدم ورود مسکن به دورهی پیشرونق باشد.
جدول زیر حداقل، حداکثر و متوسط قیمت فروش یک متر مربع زیربنای مسکونی و درصد تغییرات آن در شهر تهران طی زمستان ۱۳۹۴ را نشان میدهد:
شاید یکی از دلایل افزایش قیمت مسکن شهر تهران در زمستان نسبت به پاییز ۱۳۹۴ به رشد نسبی معاملات مربوط شود که البته کارشناسان معتقدند این رشد بیش از آنکه به افزایش توان متقاضیان مصرفی مربوط باشد ناشی از اثرات روانی برجام است. به همین دلیل نمیتوان آن را به تاثیرپذیری مسکن از تحرکات اقتصاد کلان مربوط دانست.
معاملات مسکن شهر تهران از مهرماه روند افزایشی به خود گرفته و قیمتها در سه ماهه آخر سال مقدار اندکی بالا رفت که البته در فروردین امسال مجددا افت کرد. متوسط قیمت مسکن پایتخت در ماههای دی، بهمن و اسفند به ترتیب ۳۸، ۳۹.۲ و ۴۲.۱ میلیون ریال بوده است که در فروردین ماه ۹۵ به ۳۹.۹ میلیون ریال تنزل کرد.
تعداد معاملات نیز در ماههای دی، بهمن و اسفند ۱۶ هزار و ۳۰۰، ۱۶ هزار و ۴۰۰ و ۱۳ هزار و ۱۰۰ مورد بوده که نسبت به مدت مشابه سال قبل به ترتیب ۸.۵ درصد افزایش، ۵.۶ درصد افزایش و ۸.۵ درصد کاهش یافته است.
آمار فوق نشان میدهد با اینکه یخهای رکود مسکن بسیار کند در حال آب شدن است، انتظار تحول یا جهش یکباره قیمت مسکن در آیندهای نزدیک دور از ذهن به نظر میرسد. هنوز ۱.۷ میلیون خانه خالی در کشور وجود دارد، هنوز ۲۵۰ هزار خانه شهر تهران بدون سکنه است، هنوز ۱۱۸ هزار مسکن مهر بدون متقاضی مانده و هنوز حجم معاملات کشور یک دهم دوران رونق مسکن است.
البته وزیر راه و شهرسازی، ۱۳۹۵ را سال خروج غیرتورمی مسکن از رکود میداند اما برخی کارشناسان معتقدند بازار مسکن ۲ سال دیگر رونق میگیرد، نه امسال؛ چرا که افزایش تسهیلات مسکن نمیتواند تاثیر چندانی در خروج مسکن از رکود داشته باشد. در این راستا عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران میگوید: با توجه به آمار صدور جوازهای ساختمانی، خروج زودهنگام بخش مسکن از رکود یک پیشبینی غیرواقعی به نظر میرسد و سال خروج مسکن از رکود را سال ۱۳۹۷ میداند.
تعداد خانههای خالی استان تهران نیز بنا به گفتهی حسام عقبایی، رییس اتحادیه املاک تهران بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار واحد مسکونی است. لذا با توجه به جهش یکباره قیمت مسکن در سال ۱۳۹۱ یافتن مشتری برای ۲۵۰ هزار واحد استان تهران به دغدغه این روزهای دفاتر مشاور املاک تبدیل شده است.
افزایش ۲۰ درصدی معاملات تهران در فروردین ماه ۹۵ نسبت به مدت مشابه سال قبل نیز نمیتواند مسکن را از خواب عمیق بیدار کند؛ زیرا برای اینکه بتوان در یک بخش صحبت از رونق کرد باید شرایط فعلی آن را با بهترین دوره آن بخش مقایسه کرد؛ نه با بدترین روزهای آن.
به نظر میرسد اطلاعاتی که از سوی مراکز آماری ارایه میشود تماما نسبت به سال ۱۳۹۳ است که در آن سال حال و روز صنعت ساختمان جالب نبود. اما اگر معاملات و ساخت و ساز در سال ۱۳۹۴ را با دوران رونق مسکن مقایسه کنیم باید بگوییم سال ۱۳۹۴ سالی سخت برای حوزه صنعت ساختمان و تجربهای تلخ برای کارآفرینان و حرفهمندان واقعی این صنعت بود.
بنابراین گزارش، متوسط قیمت مسکن شهر تهران در زمستان ۱۳۹۴ معادل ۴ میلیون و ۱۰۵ هزار و ۸۰۰ تومان بود که نسبت به فصل مشابه سال قبل از آن ۶ دهم درصد ارزانتر شد.
متوسط قیمت فروش هر متر مربع زیربنای مسکونی معامله شده از طریق بنگاههای معاملات ملکی در شهر تهران ۴ میلیون و ۱۰۵ هزار و ۸۰۰ تومان با میانگین مساحت ۸۷ متر مربع و متوسط عمر بنای ۹ سال بوده که نسبت به فصل قبل ۲.۳ درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل ۶ دهم درصد کاهش داشته است.
همچنین تعداد معاملات فروش زیربنای مسکونی انجام شده از طریق بنگاههای معاملات ملکی در شهر تهران نسبت به فصل قبل ۲۴.۷ درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل ۸.۴ درصد کاهش داشته است.
در میان مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران بیشترین متوسط قیمت فروش یک متر مربع زیربنای مسکونی معامله شده حدود ۸ میلیون و ۶۹۹ هزار و ۶۰۰ تومان با میانگین مساحت ۱۵۱ متر مربع و متوسط عمر بنای ۷ سال در منطقه ۱ و کمترین آن حدود ۲ میلیون و ۱۸ هزار و ۳۰۰ تومان با میانگین مساحت ۷۱ متر مربع و متوسط عمر بنای ۸ سال در منطقه ۱۸ بوده است.
از کل معاملات فروش انجام شده در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران، منطقه ۵ با ۱۳ درصد بیشترین سهم و منطقه ۲۲ با ۱ درصد کمترین سهم را داشتند.