بورسبورس اوراق

دکتر شاپور محمدی، مرد توانمند عرصه بازارسرمایه + فیلم

عبده تبریزی: رهبری بازار سرمایه کاری بس دشوار است. هر روز با خود می­گویی بهتر است بروم. همه در بورس منافع دارند؛ حتی منصف­ ترین سرمایه­ گذاران نیز گاه ناخودآگاه به سمت منافع خود سوگیری می ­کنند. فراتر آن که در بورس همه برای انتقاد عدد و رقم دارند، آن قدر عدد و رقم در دسترس است که حتی ناپخته­ ترین دیدگاه ها و نسنجیده‌ترین نقطه ­نظرها به آمار و گزارش­ های کمی مستند است. دامنه­ کار بازار سرمایه آن قدر گسترده است که از هر جایش می­شود ایرادی گرفت و وقتی منتقد مسلحِ به عدد و رقم، مغرض هم باشد، مدیر را خسته و کلافه می­کند.

برای موفقیتِ مدیری که در رأس نظارت بر بازار سرمایه است، داشتن چندین ویژگی ضروری است. نخست، دانش نظری و تسلط علمی بر همه زوایای فعالیت بورس. دوم، درک اهمیت کار نظارت بر بازار سرمایه و آثار گسترده­ آن بر اقتصاد کشور و رفاه مردم. سوم، شجاعتِ مقاومت در مقابل انبوه منافعی که در مقابلش صف می­کشند و بالاخره توان مدیریت عملیات گسترده­ای که بر عهده­ مقام ناظر بازار سرمایه گذاشته شده است. دکتر شاپور محمدی الحق که در همه این عرصه ­ها توانمند بود و دوره­ مدیریت خود را با موفقیت نسبی در هر چهار حوزه به پایان برد. به­ علاوه، به پشتوانه جوانی، می ­توانست روزی ۱۵ ساعت از عمر خود را وقف بازار سرمایه کند.                              

 ویژگی دیگر بازار سرمایه در جهان و بالاخص در ایران به سیاست برمی ­گردد. اقتصاد سیاسی ایران گاه از مدیر بازار توقع معجزه دارد که در بزنگاه رویدادهای مهم سیاسی، جهت بازار را با ضرورت ­های سیاست منطبق کند. این انتظار کارِ دشوارِ مدیریتِ بازار سرمایه را طاقت­ فرسا می­ کند. وجهی از این توان ­فرسایی به ارتباط متقابل و گسترده­ فعالیت بازار سرمایه با سایر بخش­های اقتصاد برمی­گردد. هرچقدر هم که مدیر کارش را خوب انجام دهد، بازهم کم نیستند چرخه ­های معیوبی در اقتصاد که تلاشش را کم­ ثمر ­کنند. این­ها همه ملال­ آور و طاقت سوزاند و با گزند که از جانب منتقدانِ مغرضِ بازار سرمایه به مدیر می­رسد، هر روز با خود  می­گوید که بهتر است برود و این عذاب را تحمل نکند. بورس و کار نظارت بر بازار سرمایه، اگر بخواهی آن را درست انجام دهی به دوی امدادی می ­ماند. باید به موقع چوب را به دونده بعدی برسانی تا از مهلکه جان سالم به در ببری. امیدواریم دونده ­ای که چوب امداد را از دکتر محمدی دریافت می­کند، به اندازه او دونده باشد.

برای دکتر محمدی سلامتی آرزو می­کنم و در مقام شهروند کشور از تلاش ­های صادقانه، دلسوزانه و پاکدستانه ­اش از وی صمیمانه تشکر می­کنم. با تمام خستگی ­ها و آزردگی ­هایش، دیری نخواهد گذشت تا در مسئولیتی سنگین، بار توان­سوز دیگری را بر دوش ­کشد. آنان که مسیر خدمت به مردم و کشور را برمی ­گزینند، هرگز آرام نمی­ گیرند. به زودی خواهیم دید که شاپور محمدی در سنگری دیگر رنج می­ کشد.

همچنین بخوانید

دکمه بازگشت به بالا