پاتریک پویانه کیست؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آرمان اقتصادی، پاتریک پویانه ۵۴ ساله، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل غول نفتی جهان، شرکت Total فرانسه است.

وی دانش آموخته ممتاز دانشگاه پلی تکنیک فرانسه است. پویانه در سال ۱۹۸۹ وارد وزارت صنعت فرانسه شد. او خیلی زود مشاور فنی وزیر شد. پاتریک پویانه در سال ۱۹۹۷ میلادی وارد صنعت نفت شد و در شرکت Elf مشغول به کار شد و دو سال بعد در پروژه های نفتی قطر به کار گرفته شد.

در سال ۲۰۰۰ میلادی هنگامیکه Elf با توتال ادغام شد تا یکی از ۱۰ شرکت نفتی بزرگ جهان شکل بگیرد، پویانه وارد راه تازه ای شد. وی که تجربه فعالیت های گسترده ای داشت در ۲۰۰۲ به سمت معاون ارشد توتال در واحد اکتشاف و تولید در امور مالی و اقتصادی منصوب شد و در سال ۲۰۰۶ نیز به واحد تحقیق و توسعه این شرکت رفت. در همین سال بودکه پویانه به کمیته مدیریت توتال ملحق شد، کمی بعد و در سال ۲۰۱۱ به سمت معاون مدیرکل پالایش این شرکت منصوب شد. او در سال ۲۰۱۲ مدیر پالایش توتال شد.

پس از وقوع سانحه در فرودگاه بین المللی ونوکوو در روسیه و مرگ ناگهانی کریستوفر دومارژی، مدیرعامل پیشین توتال، در سال ۲۰۱۴ میلادی، پاتریک پویانه به سمت مدیرعامل یکی از بزرگترین شرکت های نفتی جهان منصوب شد. او در سال ۲۰۱۵ به عضویت هیئت مدیره توتال درآمد و در پایان آن سال به عنوان رئیس هیئت مدیره انتخاب شد.

شرکت توتال که پویانه هم اکنون هدایت آن را بر عهده دارد در سال ۲۰۱۶ میلادی درآمدی برابر با ۱۲۷.۹ میلیارد دلار داشته است که نزدیک به ۶.۲ میلیارد دلار آن سود خالص این غول نفتی است. درآمد توتال را مقایسه کنید با تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۱۶ میلادی که برابر با ۴۱۲.۲ میلیارد دلار بوده است.

توتال فرانسه نزدیک به ۱۰۲ هزار کارمند در سراسر جهان دارد (شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۹۵ نزدیک به ۸۸ هزار کارمند داشت) و در همه بخش های صنعت نفت از جمله تولید و اکتشاف، تولید برق، حمل و نقل، پالایش، بازاریابی محصولات نفتی، و تجارت نفت خام مشغول به فعالیت است.

غول نفتی توتال ۹۳۴ شرکت زیرمجموعه خود دارد. بیشترین تولید نفت و گاز این شرکت در قاره اروپاست (۷۵۷ هزار بشکه معادل نفت در روز)، در آفریقا (۶۳۴ هزار بشکه معادل)، و در خاورمیانه ۵۱۷ هزار بشکه معادل در روز تولید می کند.

پویانه با چنین سابقه ای و با مشغله ای که در چنین شرکتی دارد، دیروز (۱۲ تیر ۱۳۹۶) در نخستین سفر تجاری اش به ایران، برای امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی در تهران حاضر شد. سفری که برای وی و در صنعت نفت جهان تاریخ ساز بود.

توتال یکبار دیگر در دهه ۱۹۹۰ میلادی قرارداد توسعه پارس جنوبی را امضا کرده بود و در صنعت نفت ایران فعالیت کرد تا زمانیکه تحریم ها مانع از فعالیت شرکت های بین المللی در کشور شد. در آن زمان توتال نخستین شرکت غربی بود که حاضر به امضای قرارداد نفتی با ایران شد و پس از ورود این شرکت بود که سایر شرکت های نفتی نیز به ایران آمدند.

پویانه دیروز در مراسم امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی، ضمن اشاره به این حضور تاریخی، گفت: “ما خوشحالیم که نخستین شرکت غربی هستیم که نخستین قرارداد نفتی جدید ایران (IPC) را امضا می کنیم و امیدواریم این قدم، راه را برای ورود سایرین همانند گذشته به ایران باز کند.”

چیزی که سفر پاتریک پویانه را برای امضای قرارداد به ایران توجیه کرد، نه رقم بالای قرارداد، بلکه استراتژیک بودن امضای قراردادهای جدید نفتی ایران بود. قراردادهایی که پس از طی فراز و نشیب های زیاد در وزارت نفت ایران طراحی و تنظیم شد تا شرایط را برای ورود بهتر شرکت های بین المللی به ایران پس از برجام فراهم کند.

سفر پاتریک پویانه به تهران و امضای قرارداد IPC چراغ سبز ایران به غربی ها از یکسو، و آمادگی غربی ها برای ورود به ایران را از سوی دیگر نشان داد.

انتهای پیام/