تفاوت اسکناس ۱۰ هزاری در سال ۶۸ با ۹۶!
قدرت خرید واقعی ۱۰ هزار تومان در سال ۱۳۶۸ با ۸۰ تومان در شرایط کنونی برابری می کند.۸۰ تومان در ایران کنونی قدرت خرید کالای خاصی را دارا نیست چون در بازار ایران حتی ارزان ترین کالاها مانند کبریت و آدامس ایرانی بیش از صد تومان قیمت دارد.
۸۰ تومان در ایران کنونی قدرت خرید کالای خاصی را دارا نیست چون در بازار ایران حتی ارزان ترین کالاها مانند کبریت و آدامس ایرانی بیش از صد تومان قیمت دارد.
برخی کمبود شدید پول خرد در ایران را نیز به بی ارزش شدن شدید پول در سه دهه اخیر نسبت می دهند چرا که کمترین قیمت ها، حتی برای پرداخت به تاکسی در کوتاه ترین مسیر هزار تومان است.
تنزل ۱۲۴ برابری پول ملی در این دوره زمانی گواه فشارهای تورمی در این مقطع است.
بر این اساس آنچه در سال ۱۳۶۸ با ۱۰ هزار تومان قابل خریداری بود، امروز با یک میلیون و ۲۴۰ هزار تومان قابل خریداری است.
در بیست و هشت سال مورد بحث،ایران تنها در دو سال با تورم تک رقمی مواجه بوده و بار سنگین تورم دو رقمی در سال های طولانی بر دوش این اقتصاد سنگینی می کند.
همچنین در این دوره سه بار ایران با طوفان تورمی و رشد شدید این شاخص نسبت به عرف معمول روبرو شده است.
اولین بار در سال ۱۳۷۳ ایران با تورم بالاتر از ۳۵ درصد روبرو شد و این نرخ در سال ۱۳۷۴ به نزدیک ۵۰ درصد رسید.
بار دیگر در سال های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ ، نرخ تورم از ۲۵ درصد فراتر رفت و نزدیک ترین مقطع زمانی رشد فزاینده تورم در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ بوده است.نرخ تورم از پس افزایش ۲۱.۵ درصدی این شاخص در سال ۱۳۹۰ به ۳۰.۵ درصد در سال ۱۳۹۱ رسید و سال ۱۳۹۲ در حالی پایان یافت که نرخ تورم در ایران به بیش از۳۴.۶ درصد رسید. آمارها نشان می دهد دولت یازدهم و دولت های هفتم و هشتم بهترین کارنامه در حوزه کنترل تورم را ارائه داده اند.
بدترین سال های تورمی ایران نیز از ان دولت پنجم، نهم و دهم بوده است. دولت یازدهم از ابتدای فعالیت کنترل نرخ تورم را مهمترین اولویت خود اعلام کرد.تورم در کنار بیکاری مهمترین دغدغه جامعه ایرانی تلقی می شود.
رشد قابل توجه تورم در این سال ها خود سبب شده است روند کاهش ارزش پول ملی در این سال ها تداوم داشته باشد.
ایران یکی از دیرپاترین تورم ها را در میان کشورهای جهان دارد. نمودار زیر نرخ تورم در سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۵ را نشان می دهد :