شنای «پرورش ماهی در قفس» به سمت سودآوری

در همین خصوص علی ایزدی، معاون مجری طرح توسعه قفس‌های دریایی شیلات ایران، با اشاره به اجرای طرح پرورش ماهی در قفس به «سبزینه» گفت: با توجه به کمبود منابع آب شیرین، اولویت مصرف آب شیرین با شرب و کشاورزی است؛ بنابراین توسعه شیلات به سمت آب‌های شور و لب‌شور است.  وی در ادامه افزود: کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری در قفس به ازای هر تن تولید ماهی نسبت به سایر روش‌ها، از جذابیت‌هایی است که سرمایه‌های کلان کشور را به سمت آبزی‌پروری دریایی سوق می‌دهد.

ایزدی در ادامه عنوان داشت: وجود گونه‌های باارزش دریایی نظیر حلوا سفید، راشگو، شانک، سوف دریایی، صبیتی، میش ماهی، پرستوماهی، سوکلا، سرخو و هامور در روش پرورش ماهی در قفس، امکان تولید و تکثیر این گونه ماهیان را بیش‌تر کرده است.

 وی در ادامه بیان داشت: پتانسیل تولید یک میلیون تن ماهی در مناطق ساحلی با عمق ۳۰ تا ۵۰ متر، امکان سوق دادن جامعه صیادی کشور به سمت آبزی‌پروری دریایی، کاهش فشار صید، بازسازی ذخایر و ایجاد معیشت پایدار و مناسب از مزیت‌های طرح پرورش ماهی در قفس است.

معاون مجری طرح توسعه قفس‌های دریایی شیلات ایران افزود: فعال‌کردن صنایع پیشین و پسین همچون مراکز تکثیر بچه ماهی در کشور، کارخانجات تهیه و تولید خوراک برای بچه ماهی، حمل و نقل بچه ماهی و همچنین مراکز فرآوری و بسته‌بندی ماهیان که زمینه افزایش اشتغال در کشور را فراهم می‌آورند، از جمله مزیت‌های اجرای طرح پرورش ماهی در قفس است.

ایزدی بهره‌برداری بهینه از آب‌های دریایی کشور را که استفاده چندانی از آن‌ها به عمل نمی‌آید، از دیگر محاسن این طرح دانست و تصریح کرد: اجرای این طرح مزایای بی‌شماری دارد که سودآوری در برخی نقاط غیر قابل دسترس را می‌توان از مهم‌ترین مزایای آن دانست.

وی در ادامه با اشاره به مشکلات پیش روی این طرح گفت: آماده نبودن زیرساخت‌های مناسب همچون اسکله پشتیبان، تأمین وثیقه‌ها، تأمین به‌موقع منابع بانکی و تسهیلات ثابت و جاری و همچنین عدم امکان دسترسی به فناوری تکثیر برخی از گونه‌های با ارزش و… از جمله مشکلات بر سر راه اجرای این طرح است.

معاون مجری طرح توسعه قفس‌های دریایی شیلات ایران میزان تولید و پرورش ماهی در قفس را در سال گذشته بیش از چهار هزار تن دانست و افزود: با برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته برای سال جاری نیز برداشت بیش از ۱۰ هزار تن ماهی با شیوه پرورش در قفس از برنامه‌های سازمان شیلات در راستای آبزی‌پروری و توسعه طرح پرورش در قفس است.

ایزدی با اشاره به تجهیزات مورد استفاده در این روش اظهار داشت: تجهیزات این طرح معمولاً وارداتی است و از کشورهای نروژ، ایتالیا، ترکیه و یونان وارد می‌شود. تجهیزات مورد استفاده در این طرح برای دریاچه‌ها و دریاهای بسته یا مکان‌هایی که همانند پناهگاه هستند، بیش‌تر داخلی است.

معاون مجری طرح توسعه قفس‌های دریایی شیلات ایران درباره محاسن این طرح نسبت به شیوه پرورش مزارع سنتی عنوان داشت: مزارع سنتی که از آب شیرین استفاده می‌کنند، در سال‌های آتی که محدودیت آب شیرین افزایش پیدا می‌کند، ناگزیرند تغییر روش داده و شیوه تولید در قفس را جایگزین کنند؛ همان‌گونه که برخی از استان‌ها به علت کمبود آب قادر به ادامه تولید نیستند.

ایزدی پرورش ماهی در قفس‌های دریایی را راهکاری در جهت افزایش تولیدات به شیوه‌ای سهل‌تر دانست و تأکید کرد: این شیوه طرحی است که اغلب کشورها به آن توجه کرده و برای آن نقشه راه تدوین کرده‌اند و با کمک فناوری جدید در حال توسعه نیز هستند.

معاون مجری طرح توسعه قفس‌های دریایی شیلات ایران با توجه با اجرایی‌شدن طرح پرورش ماهی در قفس اذعان داشت: مناطق ساحلی کشور از پتانسیل بالایی برای اجرای این طرح برخوردارند و می‌توانند ضمن افزایش بهره‌وری، زمینه ایجاد اشتغال بیش‌تر را نیز فراهم آورند.

ایزدی بیان داشت: انتظار می‌رود با تعامل مناسب سازمان‌های ذی‌ربط مانند دامپزشکی، محیط زیست، امور اراضی، سیستم بانکی، پوشش‌های بیمه‌ای، استانداری‌ها و وزارتخانه‌های مرتبط، بتوان تا پایان برنامه ششم تولید آبزیان در کشور را به میزان قابل توجهی افزایش داد.

در ادامه سیف‌الله حقیقی، مدیر طرح پرورش ماهی در قفس، با اشاره به معایب اجرای این طرح در گفت‌وگو با «سبزینه» بیان داشت: اجرای این طرح اگر با تکنولوژی‌های روز و با رعایت اصول علمی همراه باشد، معایبی ندارد و در غیر این صورت ممکن است باعث از بین رفتن ماهی‌ها و زیان اقتصادی شود.

مدیر طرح پرورش ماهی در قفس در ادامه افزود: این طرح باعث کاهش فروش ماهی یا حتی ورشکستگی مزارع پرورش سنتی نشده است، چرا که در این طرح تولید ماهی حدود چهار هزار تن بوده و در مقایسه با ۳۰۰هزار تن آبزی‌پروری به روش سنتی در کشور قابل توجه نبوده و اثرگذار نیست.