تولید یک میلیون و ۲۶۶ هزار تن خرما در ایران

مدیرکل دفتر امور میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری وزارت جهاد کشاورزی گفت: بر اساس آخرین آمار در سال جاری میزان تولید خرما در کشور یک میلیون و ۲۶۶ هزار و ۷۰ تن بوده است.

به گزارش پایگاه خبری آرمان اقتصادی،مسعود لطیفیان در برنامه «شاخه های طلایی» رادیو اقتصاد افزود: بطورکلی از این مقدار با در نظر گرفتن سرانه مصرف بین پنج تا هفت کیلوگرم به ازای هر نفر ۵۶۰ هزار تن بصورت تازه خوری در داخل مصرف و ۲۵۰ هزار تن روی ریل صادرات قرار گرفته که برای کشور افزون بر ۲۴۹ میلیون دلار ارز آوری داشته است.

وی همچنین اظهارداشت: طبق آمار و اطلاعات طی سال ۱۳۹۶ خرمای ایران به ۸۵ کشور دنیا صادر شده است.

مدیرکل دفتر امور میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری وزارت جهاد کشاورزی گفت: در حال حاضر ۲۳۱ واحد فعال در حوزه درجه بندی، بسته بندی و فرآوری خرما در کشور وجود دارد که ۴۲۳ هزار تن از این محصول در صنایع مزبور مورد استفاده قرار می گیرد.

وی ضمن اشاره به اینکه در خصوص اهمیت نخل و خرما می توان به چهار مقوله بسیار مهم از قبیل امنیت غذایی، اقتصاد ملی، اشتغالزایی و ارزآوری و صادرات اشاره کرد، افزود: خرما به عنوان یک ماده انرژیک با مصرف سرانه ۸٫۵ تا ۹ کیلوگرم در اکثر کشورها بویژه در مناطق خرماخیز نقش عمده ای در امنیت غذایی مردم دارد.

لطیفیان با اشاره فعالیت ۴۵۰ هزار نفر بهره بردار بصورت مستقیم در حوزه نخیلات کشوراظهارداشت: بطور متوسط سالانه ۲۰۰ میلیارد تومان درآمد ملی حاصل از درخت خرما در ایران است.

وی به رادیو اقتصاد گفت: جداز این سالانه ۳۵ میلیارد تومان درآمد ارزی از طریق صادرات خرما نصیب مملکت می شود.

مدیرکل دفتر امور میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری وزارت جهاد کشاورزی افزود: محصول خرما با توجه به این ارزش و اهمیت می تواند جایگاه بالاتر و بهتری هم داشته باشد منوط به اینکه چالش های اساسی مترتب بر حوزه مزبور از سر راه برداشته شود.

وی در ادامه پائین بودن بهره وری آب در محصول خرما، عدم امکان رقابت پذیری برای حلقه تولید در زنجیره تولید محصول خرما به دلیل خرده مالکی و عدم یکپارچگی اراضی نخلستان ها، ایجاد ارزش افزوده پائین به جهت کمی عملکرد و بالا بودن میزان ضایعات، عدم رعایت نکات به پروری نخیلات و برداشت غیر اصولی میوه خرما، انطباق نداشتن میوه تولیدی خرما با استانداردهای بین المللی، پائین بودن سطح تکنولوژی و دانش فنی در حلقه تولید و همینطور سطح مکانیزاسیون نخلستان ها از جمله این چالش هاست.